Kelli inċident tat-traffiku. Spiċċajt billi tlift id-dawl t’għajnejja. Ħadtha bi kbira ħafna. Għall-ewwel waħħalt fija nnifsi: “Żgur li Alla kkastigani ta’ kemm għamilt dnubiet” bdejt nhewden bejni u bejn ruħi. Iżda mbagħad bdejt naħseb f’tant nies li kienu u għadhom qed jagħmlu dnubiet bl-addoċċ, u li ma ġralhomx bħali. Barra minn hekk, darba kont qrajt x’imkien li Alla huwa Missier ħanin, u ma jikkastigax, iżda huma aħna stess li nġibu l-kastigi fuqna skond l-imġieba tagħna. Bhal dak in-nhar fil-ġnien tal-Eden. Adam u Eva kienu jafu x’qegħdin jagħmlu, u kienu jafu wkoll il-kastigi li se jġiebu fuqhom, fuq uliedhom u fuq ulied uliedhom. U xorta għażlu d-dnub.
Wara ftit bdejt imwaħħal f’Alla. “Mulej, għax jien? Jien x’għamilt agħar minn oħrajn?” bdejt nirraġuna.
Il-moral tiegħi kien baxx ħafna, u naħseb kont f’xifer ta’ xi dipressjoni qawwija. Kienu bosta dawk il-qraba u ħbieb li bdew jagħmluli kuraġġ, l-aktar marti u wliedi. “U isa, Jack, il-Mulej jeħodlok ħaġa u jtik oħra, jekk mhux ħafna aktar,” kienu ta’ sikwit jgħiduli.
Bil-mod il-mod, bdejt niskopri talenti ġodda li kienu moħbija fija. Kulma kelli bżonn kien li nitħarreġ fihom. Sibt għajnuna kbira mill-għalliema u voluntiera tal-għaqda ġdida li dħalt fiha.
Fost dawn it-talenti ġodda, l-aktar tnejn li kelli għall-qalbi kienu il-mużika u x-xoghol bl-arkett. Bdejt nitgħallem il-keyboards u sibt li kelli udit tajjeb ħafna, u malajr bdejt insib in-noti tal-kanzunetti favoriti tiegħi b’idi l-leminija. Ix-xellugija kellha bżonn aktar tahriġ u paċenzja biex nagħmel l-akkumpanjament meħtieġ.
Il-moral beda tiela’ xi ftit, iżda kienu jiġu mumenti fejn kont inkun għall-kwiet u li mingħajr ma ridt kont noqgħod naħseb fuq l-inċident.
Il-palata l-aktar li kelli bżonn biex ngħolli l-moral waħda sew ġiet minn inħawi li qatt ma kont nobsor – it-tifla tiegħi. Rebecca kellha ħdax-il sena dak iż-żmien. Kont qiegħed fil-garaxx mehdi fuq ix-xogħol tal-arkett. “Pa, agħmilli teleskopju!” Ħasditni. Kif se naqbad nispjega lil tifla ta’ ħdax-il sena li …..iżda stenna ftit. Ftakart meta fl-aħħar Karnival kont ħadtha l-Belt biex tara l-isfilata. Ġew in-nies quddiemna u kelli nerfagħha biex tara. Mara ħdejna kellha bhal speċi ta’ tromba forma ta’ Z. “Dik x’inhi, Pa?” kienet saqsietni Rebecca. Ma kontx naf x’jgħidulha eżatt, għalhekk użajt l-aktar kelma qrib. “Dak teleskopju, binti. Fejn qed tħares il-mara, minn-naħa t’isfel, hemm mera. Fil-biċċa ta’ fuq tat-tromba hemm mera oħra tħares kontra. B’hekk meta tgħolliha ‘l fuq tkun tista’ tara.”
Mid-dehra kont impressjonajtha bl-ispjega tiegħi. “Teleskopju, jiġifieri bħal dak li kellha dik il-mara fil-Karnival?” staqsejtha.
“Iva, Pa. Bħal dak eżatt. Tahseb li tista’ taghmilli wieħed?” staqsietni ħerqana.
Qatt nahseb ftit, u mbagħad għidtilha: “Ghid il-mama halli ssibli żewġ biċċiet tal-mera ndaqs. Tmisshomx inti, taf, li ma tmurx taqta’ idek.”
”Kollox sew, Pa. Sejra.”
Ladarba kelli l-qies tal-merja, qtajt it-triplaj bl-arkett. Bnejt it-tromba billi waħħalt il-ġnub bil-kolla u b’tejp kannella; u f’kemm ili ngħidlek it-teleskopju kien lest.
Rebecca riedet ittir bil-ferħ. Mill-ewwel marret fil-ġnien ta’ quddiem id-dar biex tippruvah. Wara ftit ħareġ Samwel, it-tifel tal-ġar. Dak il-ħin jien kont fis-salott, bit-tieqa miftuħa. Għalhekk kont qed nisma’ kollox.
“Rebecca, hemm x’għandek? Dik x’inhi?” staqsiha Samwel.
“Dak teleskopju. Bih nara ħafna affarijiet li jkunu ‘l fuq, għax jien għadni zgħira u qasira.”
“Sellifuli, ħa nara ftit jien!” talabha Samwel.
“Hawn ha. Ara ma tkissrux, taf, għax dak għamiluli d-daddy,” weġbitu kuntenta Rebecca.
“X ..x…x’inhu?” laqlaq Samwel. “Id-d ..d.. daddy? Id-daddy tiegħek?”
Hawn jien ftaħt par widnejn daqshiex. Min jaf biex kienet hierġa Rebecca.
“Iva, mela. Id-daddy tiegħi. La trid tkun taf, id-daddy tiegħi mhux għama f’idejh.”
Jack Weller