It-Tlieta, 18 ta’ Frar 2014: Ir-reżistenza għas-seduzzjoni li jtuna t-tentazzjonijiet tiġi biss meta nisimgħu l-Kelma ta’ Ġesù. Hekk afferma l-Papa Franġisku dalgħodu, fl-omelija tal-quddiesa fid-Dar Santa Marta. Minkejja d-dgħufijiet tagħna, Kristu dejjem itina l-fiduċja u jiftħilna orizzont akbar mil-limitazzjonijiet tagħna.
It-tentazzjoni tidhrilna bħala ħaġa innoċenti li tattirana imma li wara tinbidel u ssir gaġġa li spiss, minflok ma nippruvaw naħarbu minnha, nibdew innaqqsu l-importanza tal-iskjavitù li nkunu maqbudin fiha għax nagħlqu widnejna għall-Kelma t’Alla.
Fl-omelija l-Papa Franġisku afferma mill-ġdid din il-verità flimkien mal-konsegwenza, fir-riflessjoni dwar is-silta meħuda mill-ittra ta’ San Ġakbu li tqiegħed quddiemna l-liturġija tallum. Il-verità hi li Alla qatt ma jittanta lill-bniedem; it-tentazzjoni tiġi mill-passjonijiet tal-bniedem. Il-konsegwenza tiġi mill-passjonijiet infushom illi, fi kliem l-Appostlu, ‘inisslu u jiġġeneraw id-dnub’. U ladarba jkun sar, id-dnub iġib il-mewt.
Minn mnejn tiġi t-tentazzjoni? Kif taħdem ġo fina? L-Appostlu jgħidilna li ma tiġix minn Alla, imma mill-passjonijiet tagħna, mid-dgħufijiet interni tagħna, mill-feriti li ħalla fina d-dnub oriġinali; minn hemm jiġu t-tentazzjonijiet, minn dawn il-passjonijiet.
Ħaġa kurjuża: it-tentazzjoni għandha tliet karatteristiċi: tikber, tniġġes u tiġġustifika lilha nnifisha. Tikber: tibda b’arja trankwilla u tikber… Ġesù stess qalu dan meta tkellem dwar il-parabbola tal-qamħ u s-sikrana: il-qamħ kien jikber imma anke s-sikrana miżrugħa mill-għadu. U t-tentazzjoni tikber, tikber, tikber… U jekk wieħed ma jwaqqafhiex, tinvadi kollox.
Barra minn hekk, kompla l-Papa, it-tentazzjoni tfittex il-kumpanija, tniġġes, u b’dan it-tkabbir u tniġġis, it-tentazzjoni tagħlaqna f’ambjent minn fejn ma nkunux nistgħu noħorġu faċilment. Din hija l-esperjenza tal-Appostli kif irrakkuntata fl-Evanġelju tallum li fih naqraw li huma bdew iwaħħlu f’xulxin, taħt għajnejn l-Imgħallem, għax ma kinux ħadu ħobż biżżejjed magħhom fuq id-dgħajsa.
Ġesù, fakkar il-Papa, forsi bi tbissima minħabba dak l-argument, jistedinhom biex iħarsu rwieħhom mill-ħmira tal-fariżej u ta’ Erodi. Iżda l-Appostli jibqgħu jinsistu mingħajr ma jagħtuh widen għax kienu magħluqin fil-morsa tal-problema dwar ta’ min kien it-tort li ma kellhomx ħobż biżżejjed u, kompla jikkummenta l-Papa, ma kellhomx wisa’, ma kellhomx ħin, ma kellhomx dawl għall-Kelma t’Alla.
Hekk hu, meta jkollna t-tentazzjoni ma nisimgħux il-Kelma t’Alla: ma nisimgħuhiex. Ma nifhmux. U Ġesù kellu jfakkarhom dwar it-tkattir tal-ħobż biex joħroġhom minn dak l-ambjent, għax it-tentazzjoni tagħlaqna, tneħħi minna kull ħila li naraw fil-bogħod, tagħlqilna l-orizzont u b’hekk twassalna għad-dnub.
Meta jkollna t-tentazzjoni, insalvaw biss bil-kelma t’Alla, bil-Kelma ta’ Ġesù. Nisimgħu dik il-Kelma li tiftħilna l-orizzont… Hu dejjem lest biex jgħallimna kif noħorġu mit-tentazzjoni. U Ġesù hu kbir mhux biss għax joħroġna mit-tentazzjoni, imma għax ikattar fina l-fiduċja wkoll.
Din il-fiduċja, afferma l-Papa, hija qawwa kbira meta aħna nkunu mġarrbin bit-tentazzjoni: il-Mulej jistenniena, għandu fiduċja fina; waqt li nkunu ttantati, midinbin, dejjem jiftħilna l-orizzonti. Bil-maqlub, żied jgħid il-Qdusija Tiegħu, ix-xitan, bit-tentazzjonijiet, jagħlaq, jagħlaq, jagħlaq u jibni ambjent bħal dak tad-dgħajsa tal-Appostli. Ejjew ma nippermettux li nisfaw priġunieri ta’ ambjent bħal dan, temm il-Papa. Dan nistgħu nagħmluh biss meta nisimgħu l-Kelma ta’ Ġesù.
Għalhekk nitolbu lill-Mulej biex dejjem, bħalma għamel mad-dixxipli, bil-paċenzja tiegħu, meta nkunu mġarrbin bit-tentazzjoni jgħidilna: ‘Ieqaf, oqgħod kwiet. Ftakar x’għamilt miegħek f’dak il-waqt, f’dak iż-żmien: ftakar. Għolli għajnejk, ħares lejn l-orizzont, tingħalaqx u ibqa’ miexi.’ U din il-Kelma teħlisna milli naqgħu fid-dnub waqt il-mument tat-tentazzjoni.
Ħajr lill-Kamra tal-Aħbarijiet ta’ Radju Marija, Rabat, Malta