Vanġelu (Mk 4, 35-41): Min jisma’ r-rakkont tal-lum fejn Ġesu jsikket it-tempesta, għandu mnejn isaqsi xi domandi. Tajjeb inweġbihom biex ma nitilfux ir-rikkezza ta’ din il-paġna tal-Bibbja.
- (i) Ġesu qatta’ dak il-jum jipprietka bil-parabboli taż-żerriegħa. Filgħaxija, minn flok qal lid-dixxipli jmorru jieklu u jistrieħu, qal: “Ejjew naqsmu għax-xatt l-ieħor.” Żgur li d-dixxipli qalu bejnhom u bejn ruħhom: “X’se mmorru nagħmlu bil-lejl f’post li ma nafux?” (ii) Il-baħar tal-Galilija (21Km x 11Km) hu kenni qisu bejta mdawwar bl-għoljiet. Id-dixxipli kienu jafuh sew dan il-baħar u, li meta jqum ir-riħ, dan mhux se jkun qawwi ħafna. Mela x’kienet din it-tempesta li bdiet thedded li tgħarraq id-dgħajsa tad-dixxipli? (iii) Il-mewġ kien għoli u beda dieħel fid-dgħajsa. B’dak ir-raxx tal-ilma u ċċaqlieq tad-dgħajsa, kif jista’ jkun li Ġesu baqa’ rieqed?
- Mela jidher ċar li Mark jikteb dawn id-dettalji għax irid itina tagħlim tejoloġiku, b’xi kliem u frażijiet iservu ta’ simbolu għal xi ħaġa oħra. Per eżempju, “Filgħaxija” – għax Ġesu qed joqrob lejn tmiem il-missjoni tiegħu li seħħet ‘bi nhar’. Issa wasal il-lejl fejn se jħalli lid-dixxipli jkomplu huma l-ħidma tiegħu. Jiħtieġ imorru “ix-xatt l-ieħor”, i.e. in-naħa tal-pagani fejn se jsibu nies maħkuma mix-xitan, egoiżmu, inġustizzji, regħba u gideb li jwasslu għal soċjeta’ diżumana. (In fatti, l-għada nsibu lil Ġesu jikkumbatti ma mxajtan). Dil-kwalita’ ta’ soċjeta’ tad-dinja antika jiħtiġilha l-preżenza tad-dixxipli li jwasslulha l-Vanġelu. Dan għandu l-qawwa li jkeċċi minnha dawn ix-xjaten biex terġa’ ssir umana.
- “Ħaduh magħhom kif kien,” għax Ġesu qed joqrob lejn it-tmiem tal-missjoni tiegħu.
- “…u marru miegħu dgħajjes oħra.” Id-dgħajsa hi simbolu tal-Knisja. Fi Knisja Gotika wieħed jara n-navi f’forma tal-pruwa ta’ dgħajsa arbulata. Mela “d-dgħajjes l-oħra” huma l-komunitajiet Insara li bdew jinbtu mal-erbat irjieħ tad-dinja.
- Nafu ċar li min iħaddan il-prinċipji tad-dinja l-antika jirribbella u jagħmel gwerra lid-dixxipli f’kull żmien. Dawn l-irwiefen u tempesti qliel jaslu saħansitra biex joqtlu xi wħud mid-dixxipli. Fejn jersaq Ġesu u l-Vanġelu tiegħu jieqfu l-irwiefen u tikkalma t-tempesta. Alla hu l-unika wieħed li jista’ jiddomina dawn il-qawwiet kaotiċi. Hawn min jaqta’ qalbu meta jara tant ħażen fid-dinja inkluż fil-Knisja stess. Niftakru li d-dgħajsa ta’ Pietru għaddiet minn burraxki ferm akbar minn dawn matul is-sekli, imma xorta għadha sħiħa, bil-wegħda ta’ Ġesu, “Jien nibqa’ magħkom sal-aħħar.”
- “Hu kien fuq il-poppa rieqed,” imma d-dixxipli riedu jsolvu l-problema b’ħilithom biss! L-irqad ta’ Ġesu hu simbolu tal-mewt (Għall-aħbar li Lazzru kien miet, Ġesu jgħid lid-dixxipli, “Lazzru rieqed”). Il-kelma użata għall-imħadda (proskefalaion) hi l-istess kelma li kienu jużaw għal dik li kienu jpoġġu taħt ras il-mejjet. Mela d-dixxipli insew li Ġesu kien magħhom, kif ġieli nagħmlu aħna, għax nafu li miet, irxoxta u tela’ s-sema; mela, m’għadux hawn iżjed. Dan raġunar ħażin u nuqqas ta’ fidi. Ġesu għadu magħna (Immanuel) imma ma nistgħux narawh bħala dak Ġesu ta’ Nazaret il-mastrudaxxa. Bil-fidi aħna nemmnu li qiegħed preżenti ħdejna l-ħin kollu u b’mod straordinarju fl-Ewkaristija. F’Emmaws Ġesu mexa maż-żewġ dixxipli imma ma ntebħux bih. Ħin minnhom raw ‘raġel’ li qagħad jispjegalhom l-Iskrittura. Appena għarfuh fil-qsim tal-ħobż, ma rawhx iżjed, imma Hu ma telaqx. Baqa’ hemm fl-Ewkaristija. Issa wkoll illum, qed narawh jipprepara d-dixxipli biex jibdew jidraw li jagħrfu l-preżenza tiegħu mhux aktar bħala dak Ġesu qabel il-mewt tiegħu, imma bħala Kristu l-irxoxt.
Il-poppa kienet post it-tmunier, u f’din it-tempesta Ġesu jidher li ma jimpurtahx x’qed jiġri. Kif ġieli nħossu aħna meta, l-aktar f’xi żmien diffiċli, naħsbu li Alla ħalliena għal rasna. U mhux ħaġa kbira li nduru lejh u ngħidulu: “Dan qisu mhu xejn għalik li se nintilfu? Meta se tgħinna?”
- Mela meta nsibu ruħna quddiem burraxki f’ħajjitna, fil-familja, piki fil-Knisja, bir-raġun insaqsu: “Fejn int, Mulej? Kemm se ddum tinsini?” Din hi mistoqsija valida għax tagħti bidu għal djalogu m’Alla, li jwassalna biex ngħidu mas-salmista: “La taħbix wiċċek minni” (Salm 13). Dawn huma l-iljieli tagħna ta’ tbatija, ta’ tradiment, ta’ abbandun. Alla jippermetti dawn il-ħwejjeġ għax jaf li, dment li nħaddnu lil Kristu u l-Vanġelu tiegħu, se noħorġu rebbiħin u aktar qawwijin minn qabel.
- “Dal-biża’ kollu għaliex? Mela m’għandkomx fidi?” It-talba magħmula se tiġi mismugħa: “Iskot! Biżżejjed! X’jiġifieri bżajtu li d-dgħajsa ta’ Pietru se tegħreq? Mela din hi d-dgħajsa tagħkom? Din hi d-dgħajsa tiegħi, u żgur u qatt mhu se nħalliha tintilef. Inkompli ninsisti li jien se nibqa’ għal dejjem ma’ din id-dgħajsa u ma’ kull min ibaħħar fiha.”
(Sors: lachiesa/it/liturgia/omelie/padrefernandoarmellini)